De Steppekiekendief is één van de sierlijkste roofvogels die Nederland met enige regelmaat bezoekt. Maar in de drie jaar dat ik nu aan het vogelen ben, had ik er nog nooit één gezien. Vorig jaar zat er een jong beest op de Maasvlakte, maar die kwam steeds pas 10 minuten nadat ik weg was, tevoorschijn. En ook de volwassen man die de hele winter in de Onlanden verbleef, vond het een goed plan om een dagje naar een ander veld te gaan, toen ik hem wilde bezoeken. Maar vorige week was het raak. Op woensdag voor Koningsdag werd er een 3e kalenderjaar man gespot in Waddinxveen. Ik had nog beloofd dat ik niet zou gaan vogelen, maar dat werd 's avonds: "als die steppekiek morgen weer gezien wordt, dan ga ik wel even kijken hoor! Vind je dat goed?" Gelukkig vond "ze" dat goed :-)




En toen ik 's ochtends wakker werd, deed één blik op Waarneming me uit bed springen. Al om 7.00 had iemand hem weer gespot. Dus snel aankleden en in de auto. Al bij aankomst bij 't Weegje, de plek waar hij nu een dag rond hing, zag ik hem klieren met een Bruine kiekendief. Ondanks het verschil in grootte, was de Step niet echt onder de indruk. De boom waar de Bruine kiek de wacht hield over zijn broedende vrouwtje, was een gewild plekje.

Na een tijdje besloot de Step zijn briljante vliegkunsten te laten zien. Al zingend vloog hij hoger en hoger om met indrukwekkende duikvluchten weer naar beneden te komen. Zelfs loopings gooide hij er uit:


 


Wat een geweldige vlieger! Helaas bleef hij op vrij grote afstand en was het licht niet echt denderend. Dus vandaag nog maar een keer op bezoek op zijn nieuwe verblijfplaats, Bentwoud. Een leuk gebied, groot, met veel ruimte en wandelpaadjes met daar tussendoor slootjes. Hij vloog in de verte boven de bomen met 4 Bruine kiekendieven rond, te ver voor mooie plaatjes. Maar op een bepaald moment besloot hij de bomenrand te verlaten en hij vloog weg van het veld, over een vaart richting een akker. Dus ik er achteraan....

Hij besloot om tussen het graan te gaan zitten, dus dat werd wachten. Ik had het vermoeden dat hij weer terug zou gaan naar de bomen aan de andere kant van de vaart, maar waar zou hij over de dijk heen komen? Op één plek was er een bruggetje over het water met een hek er langs. Als ik de Step zou zijn, zou ik die lijn volgen dacht ik. Dus daar een strategisch plekje gezocht. Na een minuut of twintig vloog hij weer op en met twee zigzag- bewegingen zette hij richting de dijk, met mij er op. Precies op de plek waar ik stond! Ook nu was het licht niet geweldig, dus vrij hoge ISO, maar de afstand was echt prachtig. Dus erg blij met deze foto's!!